สงคราม...
มิอาจห้าม ความโหดร้าย ได้จริงหนอ..อาวุธร้าย หลากวิธี อย่ารีรอ..ช่วยกันก่อ ช่วยกันสร้าง อย่างไทยๆ...
ที่สูญเสีย คือเลือดสด ทุกหยดหยาด..จะรักชาติ ปรารถนา ไปถึงไหน..ผลประโยชน์ ส่วนตัว หรือส่วนใคร ..มิอาจก้าว เดินไป ด้วยน้ำตา...
ผู้เข้าร่วม ต่อสู้ รู้แล้วหรือ..สิ่งใดคือ ข้อขัดแย้ง แหล่งปัญหา..ปิดฉากไป ชัยชนะ พอราคา?..กับกายา เพื่อนพี่น้อง กองพะเนิน...
สงคราม...
คือ คำถาม ถึงอดีต ที่เคอะเขิน..ชีวิตไทย ผ่านทุกข์ทน จน มีเกิน..พาก้าวเดิน สู่กับดัก สามัคคี...
ไม่มีความเห็น