๔๓.กราบคารวะอาจารย์อวบ สาณะเสน
อาจารย์ผมท่านหนึ่งซึ่งเป็นรุ่นพี่เก่าแก่รุ่น ๕ จากโรงเรียนเพาะช่าง ได้บอกข่าวผมว่าท่านอาจารย์อวบ สาณะเสนถึงแก่กรรมแล้ว ญาติมิตรตั้งศพบำเพ็ญกุศลอยู่ที่เชียงใหม่ เมื่อเป็นนักเรียนศิลปะ ผมกับเพื่อนๆที่ชอบแนวศิลปะและศรัทธาต่อวิถีดำเนินชีวิตของท่าน เคยขอไปนั่งดูท่านทำงานที่บ้านกรุงเทพฯ ๒-๓ ครั้ง นึกอยากไปก็ไปตามประสาเด็ก ท่านก็เปิดบ้านต้อนรับพวกผม แล้วก็เลี้ยงข้าว สีไวโอลินให้ฟัง นั่งคุยความคิด พาดูงาน และระหว่างทำงาน หากพวกผมขอนั่งดูด้วยท่านก็ไม่ว่าอะไร ซึ่งไม่ใช่เป็นกรณีพิเศษ แต่ท่านให้ความเมตตาอย่างนี้กับทุกคน อาจารย์เป็นลูกศิษย์ของศาสตราจารย์ศิลป์ พีระศรี แนวที่เป็นบุคลิกของอาจารย์คือการเขียนสีสันบางเบา เว้นขอบ และเล่นแสงเงาให้เกิดเส้น ไม่ใช้สีขาว แต่ใช้การเว้นว่างและเช็ดสีออก Subject ที่เห็นแล้วจะนึกถึงท่านคือ ลายชามสังคโลก ชามเบญจรงค์ ดอกกุหลาบ ดอกไม้ และไวโอลิน
ไม่มีความเห็น