การใช้ชีวิตที่มีความสงบสุข แวดล้อมด้วยญาติมิตร ที่มีความคิด มีศีลเสมอกัน ก็เหมือนกับการมีสิ่งแวดล้อมที่อยู่ในจิตของสมาธิ เพราะไม่ต้องเสียเวลา ไปคิดเรื่องโน้น ตอบคำถามเรื่องนี้ อย่างที่ดูวุ่นวาย.. ซึ่งเรื่องบางเรื่อง ใครๆ ก็สามารถไปหาอ่านในหนังสือธรรมะได้ด้วยตัวเอง.. แต่เพราะการไม่ไว้วางใจในเรื่องส่วนตัวของคนอิ่นที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง และกลายเป็นเรื่องที่คิดเห็นไม่เหมือนกัน รวมถึงการล่วงเกินก้าวก่ายกันด้วยเรื่องไร้สาระที่ล้วนแต่คิดกันไปเองโดยไม่ใช่ความจริง จึงทำให้หลายๆ คน ต้องเสียความรู้สึกของความสุขส่วนตัวไป.. ช่างน่าเสียดายวันเวลาที่ดีๆ ที่ผ่านไปเหมือนไร้คุณค่า.. (◡‿◡✿)
ไม่มีความเห็น