ไปเยี่ยมป๋าที่ห้อง ICU 2 ตอน7 โมงเช้า วันนี้ป๋าลืมตาได้นานกว่าเมื่อวาน สื่อสารโดยการพยักหน้าหรือส่ายหัวได้ดีกว่าเมื่อวาน ป๋าคงจะรำคาญสายยางที่จมูกและท่อออกซิเจนในปาก ยกมือขึ้นจะไปดึงออก แต่ยกได้แค่อกมือก็ตกลงมา
พยาบาลให้ไปซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ ขณะที่เดินไปตามทางเดินเห็นข้อความสั้น ๆ ที่ติดไว้ใต้ต้นไม้ข้างทาง มีข้อความหนึ่งโดนใจเข้าอย่างจัง "ไม่มีสังขารใดยั่งยืน"
ไม่มีความเห็น