อนุทิน 62346

เช้าตรู่ ณ ห้องพักบนชั้นสามธรรมศาลา ธิเบตแคมป์เมืองพุทธคยา อากาศเริ่มร้อนอบอ้าว เดินจากที่พักไปต้นพระศรีมหาโพธิ์ เข้าไปกราบนมัสการสถานที่ตรัสรู้ของพระผู้มีพระภาคเจ้า มีผู้คนหลายเผ่าหลายประเทศ มานั่งสวดมนต์ตามภาษาของตน และหลายคนนั่งเจริญภาวนา เดินเลี่ยงมาทางรตนจงกรมเจดีย์ เห็นมีชาวธิเบตครอบครัวหนึ่งกำลังจัดเรียงแก้วน้ำและบรรจุน้ำปริ่มแก้ว เพื่อถวายการบูชา ณ รตนจงกรมเจดีย์ซึ่งมีแท่นประดิษฐานดอกบัวที่แกะสลักจากหินจำนวน ๑๙ ดอก ยาวประมาณ ๒๐ เมตร ใช้แก้วน้ำเกือบ ๆ หมื่น พร้อมดอกไม้ ดูช่างน่าเลื่อมใสและอนุโมทนาเหลือเกิน ยืนเพลิดเพลินมองอยู่ได้ไม่นานก็ต้องกลับ เพราะอากาศเริ่มร้อน มาถึงหน้าอาคารมีรถโดยสารติดแอร์มาจอด (ธรรมดารถโดยสารของแขกจะมีแอร์อยู่สองระดับ คือ แอร์คอนดิชั่น สำหรับรับทัวร์ชาวต่างชาติ และแออัด สำหรับชาวอินเดียโดยเฉพาะ) ที่ว่านี้คือแออัด พอรถจอดปุ๊บ ไม่รู้สามล้อเครื่องมาจากไหนบ้าง รุมรถโดยสารจนขยับไม่ได้ คนขับจอดรถทิ้งไว้แล้วมาเถียงกันเสียงดังโหวกเหวก เพื่อแย่งคนโดยสาร ดูแล้วน่าสงสารและอนาจใจ ช่างแย่งกันได้แย่งกันดี เหมือนคนประเทศนี้(ที่เราเกิด)ไม่มีผิดเล๊ย...