อนุทิน 62210

เมื่อหยดน้ำใสขุ่น  บทความที่สอนเราให้เข้าใจสรรพสิ่งมากยิ่งขึ้น ขอขอบคุณค่ะ

หยดน้ำยามเช้าที่ใสดั่งแก้ว ประกายระยับดั่งเพชร ประดับบนพื้นหญ้า รินหลั่งสู่พสุธา งามแท้ที่ดวงตาต้อง

แลปรุงแต่จากผัสสะ มิใช่แค่ดวงตาเล้าโลม แต่ประจักษ์ในธรรมารมณ์ ปรุงจริตสังขารเพื่อความรื่นรมย์

แสวงหาสัจจะจากธรรม จรุงปรุงแต่งเพื่อความงาม ความดี แลความจริง ประดิดประดอยโครงร่างของชีวิต

เพื่อเคลือบความเปลือยด้วยมายาแห่งโลก เปลือยเพื่อเปลือย ถ่ายถอนจากอคติ แลอวิชชา เพื่อท้ายสุดคือ..

  (◡‿◡✿)