[วาทะคนgotoknow47]นานปีขึ้นที่มีชีวิตสงบ รู้สึกพอจากภายใน อัตตาที่คิดว่าตัวเองเป็นผู้มีความสามารถค่อยๆบางเบา ทำให้คัดกรองคำชวน โดยพิจารณากิเลสตัวเอง อีกทั้งดูประโยชน์ของงานและความตั้งใจ จริงใจในงานของผู้ชวน (ระลึกถึงคำชี้แนะและเมตตาคุณของ ท่านชยสาโร ที่เคยกล่าวให้สติผู้เขียนว่า ...อาตมาไม่คิดว่าโยมเป็นคนเก่งที่สุดในโลก หากไม่มีโยม เขาก็ต้องหาคนเก่งๆที่มีอยู่อีกมากมายมาทำให้งานสำเร็จจนได้...)
การที่จะพาตนไปเกี่ยวข้องกับงานใด ต้องมีศรัทธาใน งานนั้นเป็นที่ตั้งพอๆกัน ทั้งเขาและเรา ไม่ให้เงื่อนไขเป็นแบบการรับจ้างทำงาน มิฉะนั้นก็จะเกิดประโยชน์น้อย แถมอาจทำให้เราจิตตกบ่อยๆ
ไม่มีความเห็น