อนุทิน 58844

เดินทางกลางเถื่อน กลางหมู่เดือนและหมู่ดาว แหงนมองฟ้าดังมองหาเงาของเยาวมาลอยู่ในสายลม ผู้ใดซ่อนเจ้าน้ำค้างเหน็บหนาวและขื่นขม น้ำตาหยด หยดทุกข์ระทม พร่างพรมอยูในสองตา หวั่นไหว......

เวลานี้ ตอนนี้ เพลงนี้ของมาลีฮวนน่า ช่างกินใจเหลือเกิน

ปล่าวหรอก..เราไม่ได้หมายถึงใคร เราหมายถึงอารมย์และบรรยากาศต่างหาก