วันนี้เกิดเรื่องที่ผิดพลาดเล็กน้อยจากการทำงาน แต่ทำไมนะ เราถึงได้คิดมากขนาดนี้ เพราะว่ากลายเป็นว่า 1 ชั่วโมงก่อนพักเที่ยง ไม่มีกพจิตกะใจ จะทำอไรเลยทีเดียว เบื่อไปหมด บางทีอาจเพราะว่ากำลังกลัว กลัวเรื่องที่ยังมาไม่ถึง เป็นการกลัวล่วงหน้า ทั้งที่จริง อาจจะไม่มีอะไรก็ได้ แล้วก็กลัวว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับเรานะ....เมื่อวานที่หมู่บ้านSHA พี่ๆน้องๆ ชวนไปร้องคาราโอเกะ แต่ว่าเราแค่อยากดู ไม่อยากจะร้อง แต่มาวันนี้ เวลานี้อยากจะร้องแล้วล่ะ เป็นอย่างนี้ทุกทีซิน่า เวลาที่มีปัญหา เวลาที่ใจไม่ปกติ เวลาที่อยากจะร้องไห้ เราก็อยากจะร้องเพลงทุกที ส่วนเวลาที่สุขสงบดี เราก็อยากอยู่แบบเงียบ ๆ นี่เราผิดปกติหรือเปล่าเนี่ย ไม่เห็นเหมือนคนอื่นๆ เลยที่ ร้องเพลงกันได้กันดี ทั้งเวลาที่มีความสุขและทุกข์สุดๆ
ไม่มีความเห็น