อนุทิน 57514

รู้สึกสงสาร..เวทนา.. คนที่เบียดเบียนให้ร้ายเราและสะสมกรรมนี้ต่อเนื่องมาหลายเดือนแล้ว.. แต่กลับพูดว่า ให้อภัยเรา..

สงสาร..ที่ช่างไม่รู้เดียงสาเลยว่าได้ทำอะไรไว้บ้าง.. สงสาร..ที่เขาไม่รู้สึกอายตัวเอง.. สงสาร..ที่แอบเห็นท่าทางฟาดหัวฟาดหางตัวเองของเขา..

ที่จริง น่าจะมาบอกฉันนะว่า.. ฉันทำอะไรที่ให้ร้ายเธอบ้าง.. พูดออกมาเลยให้สังคมรับรู้สิ่งที่ไม่ดีของฉัน.. เผื่อว่าฉันจะได้พิจารณาตัวเองบ้าง..

แต่ไม่เป็นไรหรอก.. บุญกุศลเราก็สะสมต่อเนื่อง.. บาปเราก็ไม่ได้ทำร้ายเขาเลย.. นอกจากคอยปกป้องการถูกทำร้าย..

เขาก็คงไม่รู้ตัวหรอก.. เพราะ เขาคงมีความทุกข์ทรมานมาก จึงทนไม่ได้ ที่เห็นเรายิ่งได้สร้างสะสมบุญมากขึ้นตลอดเวลาทุกๆ วัน.. ถ้าวันใดที่เธอมีสติ ก็จงรับรู้ไว้ว่า กรรมเหล่านี้เธอได้ตั้งใจทำโดยเจตนา..

ขอพรพระและสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองเราให้คนพาลใจบาปห่างไกลจากชีวิตของเราชั่วกาลนาน และในขณะเดียวกันก็ขอให้บุญกุศลที่เราสะสมด้วยใจบริสุทธิ์ของเรายิ่งเพิ่มพูนทวีคูณตลอดไปเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ..

สัพเพสัตตา เป็นสุขเถิด สัตว์โลกจงไปตามกรรมเทอญ..