อนุทิน 57191
วราภรณ์
เขียนเมื่อ- ยามเย็นนั่งมองเด็ก ๆ และคุณครูต่างทยอยเดินทางกลับบ้าน
พระอาทิตย์ใกล้ลาลับฟ้า
วันพรุ่งนี้ก็มาเยือนหล้าใหม่...กี่เดือนปีที่ชีวิตหมุนเวียนเช่นนี้วันแล้ววันเล่า...
ชีวิตก็เป็นเช่นนี้...จากวัยเด็กที่คิดเพียงการเล่นสนุกสนาน
ก้าวสู่วัยรุ่นวัยแห่งความฝันแสวงหาสิ่งดีในชีวิต เที่ยวเตร่สนุกสนานเฮฮา
เข้าสู่วัยทำงานเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ารับผิดชอบ แล้วก็มีครอบครัวถูกครัวครอบ
จนก้าวย่างสู่วัยชรา แล้วก็ค่อย ๆ จากกันไป....เพียงเท่านี้หรือชีวิต...
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น