น้องเพ้ยเด็กกำพร้าพ่อตั้งแต่แรกเกิด
อยู่กับยายและตาที่น้องเพ้ยเรียกว่าแม่อร และอากง
ไม่เคยรู้ว่าตัวเองมีพลังมากมาย เป็นพลังความคิดบวก และสร้างสรรค์
ไม่เคยได้รับโอกาส ให้พัฒนาความสามารถเฉพาะตัวขึ้นมา
เมื่อมาเรียนฉันเห็นประกายตาที่แวววาว ตั้งใจเรียน และกล้าถามมากที่สุด
ถูกเพื่อนล้อบ่อยมาก และเถียงเก่ง
เข้ากลุ่มจิตอาสา อาการเถียงคอเป็นเอ็นหายไป
รู้จักตอบเพื่อน และโต้แย้งด้วยอารมณ์ดี
ใช้เหตุผลเป็นหลัก
พัฒนาการเรียนภาษาได้ดี
กล้าที่จะร้องเพลง และแสดงท่าทาง ทั้งที่เมื่อก่อนขี้อาย ไม่มั่นใจตัวเอง
กลัวไปสารพัด ปัจจุบันกล้าหาญที่จะแสดงความรับผิดชอบ
กล้าทำตามที่ใจคิดเช่น อยากลองทำขนมขายก็ตัดสอินใจทำ หลังจากเรียนรู้
อยากเป็นเชียร์หลีดเดอร์ก็ฝึกฝนตนเองจนเป็นผู้นำ
อยากปลูกผักกินเองก็ลงมือทำเลย
อย่างนี้ซิที่ฉันเห็นด้วย และอยากให้นักเรียนทุกคนเป็นเหมือนน้องเพ้ย
ปีนี้น้องเพ้ยได้รับรางวัลเด็กดีศรีสหกรณ์ ดีใจด้วยค่ะ
รักษาความดีนี้ไว้ให้มั่นนะคะ
ไม่มีความเห็น