ใจบอกว่าต้องพูด แต่ทำอย่างไรให้มีดิสเบรค กลัวเผลอใจ พูดไม่หยุด
คงต้องฝึกค่ะ ค่ะ ค่ะ อ้อ ค่ะ อ๋อ ค่ะ
เป็นเพียงคิดเท่านั้นเอง บอกแล้ว
คิดแล้วหายใจอยู่กับความคิดนนี้ดูเป็นไร
อื้อ....ไม่เป็นนไร ใจคิด ก็ปล่อยให้คิด
เอาลมหายใจไปวางไว้ใกล้ๆ ความคิด
ลมหายใจค่อยๆเลื่อนเข้ามาแทนที่ความคิด
เหมือนสายด้ายนับร้อยที่เรียงราย
และแผ่กระจายผลักดันความคิดที่เป็นสายทึบแน่นๆออกไป
หยุดมอง ไม่เห็นแล้ว หายไปเหลือเพียงลมหายใจ
ไม่มีความเห็น