ไปวิ่งมาสามรอบ เดินอีกหนึ่งรอบ ปั่นจักรยานอีก... อืมม.... ไม่เป็นรอบ เลี้ยวลัดเลาะไปมาอีกพักใหญ่
วิ่งไปพลางคุยโทรศัพท์กับพ่อไปพลาง กลายเป็นเวลาวิ่งเป็น family time ซะงั้น ขอบใจเทคโนโลยี
เนื้อความในการคุยโดยส่วนใหญ่ ... มึงมาวิ่งทำไมมืดๆ ... โอ้ย คนเยอะพ่อ.. นั่นล่ะมันมืดแล้ว.. โอ้ย... คนเยอะจะตาย.. แต่มันมืดแล้ว.. ก็คนมันยังมี... ฯลฯ
ไม่มีความเห็น