ใครบอกว่าฉันเดียวดาย
ฉันอาจเคยเหงา
ฉันอาจจะต้องขับรถทางไกลคนเดียว
ฉันอาจจะนั่งมองทะเลคนเดียว
ฉันอาจจะเปิดประตูบ้านแล้วไม่พบใครเลย
แต่ในอีกที่หนึ่งฉันยังมีครอบครัวของฉัน..เฝ้ารอฉัน
ทุกครั้งที่ก้าวลงจากรถก็ยังมีรอยยิ้มที่เฝ้าคอยของแม่รออยู่
ยังมีน้อง มีหลานจอมซนยิ้มรับ
ที่สำคัญความรักของพ่อยังคงประทับอยู่ทั่วอาณาบริเวณบ้านหลังนั้น
ฉะนั้นระยะทางเป็นร้อยๆกม.จึงไม่เคยทำให้ฉันอ่อนล้า
เพราะฉันมีจุดหมายปลายของ.....ความรักรออยู่เสมอ
ไม่มีความเห็น