ชีวิตเรา ณ วันนี้จะออกหัวหรือก้อยหนอ
ออกหัวก็ทุกข์ ออกก้อยก็สุข
ออกหัวก็สมหวัง ออกก้อยก็สมหวัง
ถ้าหากจะทำให้เหรียญนั้นตั้งอยู่ตรงกลางได้จักทำอย่างไร
ความสมดุลแห่งจิตที่เปรียบดั่งพื้นของโต๊ะ ซึ่งรองด้วยขาโต๊ะทั้งสี่นั้นจะต้องไม่เอียงไปซ้ายหรือขวา เราจะปรับสภาพแวดล้อมทางสังคมให้เป็นไปได้อย่างไรนั้นหรือ...?
ชีวิตเราก็แต่ปัญหาเข้ามารุมเร้าไม่เว้นแต่ละวัน
การทำงานแต่ละก้าว ก็คอยแต่คราวที่จะพลาดถูกเหยียบย่ำ
การมีชีวิตที่ขึ้นอยู่กับความพอใจของบุคคลต่าง ๆ นั้นก็เป็นเช่นนี้
เขาพอใจเราก็สุข เขาไม่พอใจเราก็ทุกข์
ความเหน็ดเหนื่อยที่ทุ่มเทลงแรงไป ช่างไร้ค่าในสายตาของฉันเอง
ฉันจะยืนอยู่ตรงนี้เพื่ออะไร ฉันจะสู้ทำต่อไปเพื่ออะไร ในเมื่อจิตใจฉันนั้นไม่สามารถให้กำลังใจแก่ตนเอง...
ไม่มีความเห็น