อนุทิน 56052

กำลังใจ...

หากแม้นคนทั้งโลกมีกำลังใจให้ฉัน แต่ตัวฉันเองขาดแคลนกำลังใจให้ตนเอง

เพราะยามนี้ทุกข์ สุดแสนที่จะสุข อยากจะหนีไปหาสุข ก็เพราะเพียงแค่คิดว่าหากหนีได้จักคลายทุกข์สักชั่วระยะเวลาหนึ่ง

หนีเหรอ หนีทุกข์ จะหนีไปไหน ทุกข์นั้นก็ยังอยู่ในจิตในใจของเราเอง

หนีอยู่ หรือหนีตาย จะหนีไปไหน เกิดภพชาติใด ๆ ทุกข์นั้นก็ยังอยู่ในจิตในใจของเราเอง

ยามทุกข์เช่นนี้ มันแสนสุดที่จะเกินทน

ยามทุกข์ยามขื่นขม มันตรอมขม ว้าเหว่ ระเห่ใจ

เรี่ยวแรง กำลังแห่งชีวิตนั้นขาดหายและเบาบาง

ความมืดปกคลุมซึ่งหนทาง จิตอ้างว้าง สับสน และเดียวดาย