วันนี้เหนื่อยมากเป็นวันหยุดแต่ต้องไปเรียน พอกลับถึงบ้านอารมณ์ก็เสียมากเพราะภรรยายังไม่ได้ทำกับข้าว ผมเลยต่อว่าเป็นการใหญ่ เธอเลยยื่นลูกชายตัวเล็กๆให้อายุ 1 ปี 6 เดือนให้ผมไปดูแลและเธอก็ทำงานบ้านของเธอไป ถึงได้เข้าใจอะไรๆ มากขึ้น ไอ้ตัวเล็กไม่ยอมอยู่กับที่เลย เกิดเป็นหญิงนี้แสนยากลำบากมาก ทั้งลูกทั้งสามี อีกทั้งต้องทำงานประจำอีก น่าเห็นใจจริงๆ ผมก็เลยไม่บ่นสักคำ ได้แต่อุ้มลูกเดินไปร้านขายกับข้าว ซื้อมาม่า มาต้มกิน จากการประเมิน ถ้าให้ผมเลี้ยงลูกผมคงทำไม่ได้
ไม่มีความเห็น