อนุทิน 55692

๓๘. การ Dialogue กัน ของมนุษย์ สังคม และโครงสร้างทางจิตวิญญาณ

เมื่อวันที่ ๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๒ ผมเตรียมไปฟังการอภิปรายของอธิการบดี ๓ มหาวิทยาลัย คือ มหิดล ธรรมศาสตร์ และศิลปากร ในงาน"ความเปลี่ยนทางสังคมไทย โอกาสหรือวิกฤติ"  เนื่องใน  ๔๐ ปีของคณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล อย่างเต็มที่ แต่ก็ไม่ได้ไปเพราะป่วยเป็นไข้หวัดกระทันหันและตอนบ่ายต้องไปบรรยายที่มหาวิทยาลัยศิลปากร ทับแก้ว เลยต้องกินยาและพักผ่อนเพื่อเก็บกำลังสติปัญญาที่เหลือนิดเดียวไปใช้ในตอนบ่าย ผมอยากฟังนักวิชาการและผู้บริหารของสถาบันวิชาการครั้งนี้อภิปรายก็เนื่องจาก มหิดลนั้นเหมือนตัวปัญญาความเป็นมนุษย์ทั้งกายและใจ ธรรมศาสตร์เป็นตัวแทนปัญญาระบบและสุขภาวะสังคม และศิลปากรเป็นสุนทรียภาพและมโนปัญญาซึ่งเป็น Solf structure ที่สะท้อนไปสู่พลังการผลิตของสังคมและพลังความรู้สึกนึกคิดของมนุษย์ ปัญญาสามมิตินี้ของสังคมจะมองและฉายภาพทรรศนะต่อประเด็นร่วมของการเสวนาเรื่องต่างๆ ให้เห็นแก่นและ Ground งานเชิงปัญญาของสังคมไทยว่าอย่างไร