... อากาศเปลี่ยน ใจคนเปลี่ยน หมุนเวียนผัน
... ตามวันกาล หันเห ไม่มีเหมือน
... จะไปคาด หวังอะไร ดูลางเลือน
... หากดาวเดือน ยังย้ำเตือน บิดเบือนเอย
ฝากเอาไว้ กับสายลม พรมอักษร
เสียงสะท้อน กลับมา ยิ่งเงียบเฉย
อาการใจ ใคร่ครวญ ลมรำเพย
ปล่อยตามเลย อนิจจัง สังขารา ...
๕ ๕ ............................................ ๕ ๕
ไม่มีความเห็น