มนต์บางแสน
หัวใจเราฝาก เคียงไว้อยู่ คู่บางแสน
จิตตราตรึงถึงถิ่นพิมาน อันตระการเรืองรอง
ฝังใจมั่นอยู่ มิรู้หน่าย คลายเคลือนหาย
ยามพระพรายพริ้วแผ่วกรายกราว ใบมะพร้าวล้อลม
ชวนพิศยามเฟื่องฟ้าบาน ชงโคงามยามลมพริ้วผ่าน
ถิ่นใดปาน พิมานเทพไท้ เทียบทันได้ ฤา...
ไม่มีความเห็น