อนุทิน 51911

เข้าใจความสูญเสีย

        ชีวิตก็เหมือนกับสมุดบันทึกเล่มหนึ่ง เมื่อคุณใช้มันบันทึกอะไรๆ ไปเรื่อยๆ จนมาถึงหน้าสุดท้าย และวันหนึ่งก็ไม่มีหน้ากระดาษให้คุณบันทึกอีกแล้ว  คราวนี้ก็ถึงเวลาบอกลาเจ้าสมุดเก่าเสียที

        และแม้ว่าทุกในชีวิตที่จากคุณไปจะไม่ได้ทำใจได้ง่ายอย่างสมุดบันทึก แต่ทุกอย่างย่อมมีวาระของมันทั้งคนและสิ่งของ หรือแม้แต่ความรู้สึกต่างๆ ที่วนเวียนเข้ามาจึงไม่มีอะไรจะอยู่อย่างถาวรตลอดใช้ หากคุณไม่เข้าใจการสูญเสีย คุณก็จะใช้เวลาทั้งชีวิตอยู่กับอดีต และไม่มีคำว่า “พรุ่งนี้”

        ถ้าหากคุณพยายามทำใจยอมรับมันให้ได้แม้อาจต้องใช้เวลา คุณจะเริ่มเข้าใจว่าทุกอย่างที่จากไปไม่ใช้สูญเสียแต่เป็นธรรมชาติ อย่างหนึ่งของทุกสิ่งที่มี พบเจอก็ต้องมีจากลา ในไม่ช้าคุณจะเลิกเจ็บปวดและมีภูมิคุ้มกัน เมื่อต้องเผชิญกับการจากลาในครั้งต่อไป