อนุทิน 51481

• นั่งมองผ่านหน้าต่าง...  เห็นนกพิราบสองตัวเคล้าคลอ
  หยอกเย้ากันอย่างมีความสุข....
• นกมันจะรู้หรือเปล่าหนา.... ชีวิตมันสองตัวต้องผูกพันกันต่อไป
  อีกกี่ภพกี่ชาติ....
• แล้วคนละ ?  เมื่อรู้แล้วไฉนเพิกเฉย....
  อิสรภาพทางใจจะเกิดได้อย่างไร ?
  หากยังรู้สึกห่วงหาอาทร  และห่วงใยไม่เลิกรา...
  เงามายาย่อมตามหลอกหลอนไม่มีที่สิ้นสุด..