ขณะนี้ที่โคราชฝนกำลังตกค่ะ มองไปยังถนนที่แสงจากดวงไฟข้างทางสาดส่องทำให้เห็นเม็ดฝนแต่ละเม็ดกำลังทำหน้าที่ของมันอย่างซื่อสัตย์... งามงดยิ่ง กลิ่นของดินที่น้ำฝนหยดรินเม็ดแล้วเม็ดเล่า ช่างหอมกลิ่นดินเสียนี่กระไร... คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย หลังจากรับสายโทรศัพท์จากศิษย์ต้น science show แห่งศรีธานี.. หวนรำลึกถึงทุกสิ่งที่นั่น โดยเฉพาะทีมจักรยานน้ำเก็บขยะ และทีม science show ที่ปลุกปั้นร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา... แปลกมากค่ะ เพียงแค่คิด วันนี้ก็อย่างที่บอก ต้น science show กับ ต่อ จักรยานน้ำโทรมาหาครูแป๋มโดยไม่ได้นัดหมายกัน.... พวกเราคุยกันอย่างมีความสุข..จนสมควรแก่เวลา (อาหารเย็น).. ก็ต่างวางสายแยกย้ายไปทานอาหาร ณ บ้านใครบ้านท่าน แต่ก็ได้สัญญากันว่า.. พรุ่งนี้จะมีอะไรมาให้ครูแป๋มแปลกใจอีกแน่นอน...ก็ ลุ้นค่ะ..อิอิ..
ไม่มีความเห็น