อ่านบทความเจ้าตัวเล็กของน้องกระปุ๋ม แล้วอื้อ...สะดุด
.......บอกไม่ถูก แม้จะกลัว ไม่ชอบเจ้าตัวเล็กตัวน้อย ตัวโต หน้าตาแบบนี้แต่ก็อ่านและดูรูปใจเต้นตึกๆ หายใจเข้าลึกๆ แล้วก็ผ่อนช้าๆ แต่ใจตึกๆกลบเสียงหายใจหมด
นึกถึงเจ้าแก้มแดง เจ้าบุญเหลือ น้องพูม่า น้องปอม
มาแล้วก็จาก ไปลับ เกิดแล้วก็ตาย..ปวดหัวหนึบ
แล้วเราหละ อะไรๆ ก็ยังสางไม่เสร็จ
เมื่อไหร่...........คงไม่ต่างกันนะ
ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก