อนุทิน 49349

เมื่อมีแสงมาส่องเห็นทิศทางสักหน่อย ก็รู้สึกว่าเราก็จะรู้จักหลีกเลี่ยงและกระโดดข้ามหลุมหรือก้อนหินที่ขวางถนนที่เรายืนอยู่ได้ แต่ตอนที่ไม่มีก็เหมือนเดินภายใต้ความมืดที่ไม่มีทิศทางที่ชัดเจน