… เกือบได้ตามไปกทม. พร้อมครูพี่คิมกะน้องนัท เพราะกว่าจะตามหาว่าขึ้นรถคันไหน ปูก็ขึ้นไปดูรถบนวีไอพีมาแล้ว ๒ , ๓ คัน กว่าจะเจอ ... ดีนะที่สายตาดี มองขึ้นฟ้าเลยเห็นสองสาวนั่งชั้นบนแถวหน้า ก็ขึ้นไปงร่ำลา คุยโขมง ถ่ายภาพ อ้อยอิ่งและกอดกันบนรถอยู่นานสองนาน ปูอุตส่าห์บอกโอสเตสว่าหากรถออกบอกกันด้วยเด้อ ...
แต่ก็ไม่ทัน กลายเป็นว่าคนที่ตกใจ ทำอะไรไม่ถูกคือโฮสเตสสาว รถนี้ไม่มีกริ่งค่ะ แล้วรถก็เคลื่อนไปเรื่อย ๆ เธอก็จะวิ่งไปบอกคนขับด้านหน้า ... โชคดีที่มีพนักงานตั๋วขึ้นมาจะตรวจเอกสารนี่แหละ ปูจึงได้ลง ... ทำไมไม่ไปถึง สะพานสารสิน หรือถึงพังงาเลยล่ะ ... โฮสเตสยิ้มได้ ปูลงไปแล้วก็ยังยืนโบกมือให้อีก สองสาวยิ้มแก้มไม่หุบเลย
... วันนี้โชคสองชั้นได้มาเจอสองสาวทันเวลา กลับถึงที่พักก็เห็นรุ้ง ครึ่งวงกลมค่ะ พี่ครูคิมและน้องนัท เดินทางปลอดภัยนะคะ ... กราบขอบพระคุณท่านอัยการพาสองสาวไปเที่ยวตลอดบ่ายอีก มา ๒ วันก็ไปสถานที่สำคัญๆ ทั่วเมืองภูเก็จแล้ว ...
ไม่มีความเห็น