อนุทิน 47921

วันนี้ก็ไปอบรมที่โรงเรียนอีกตามเคย นักเรียนปิดแต่ครูไม่ปิด เพิ่งเข้าใจว่า การเรียนมันสบายกว่าการทำงานมากเลย การแบมือขอเงินพ่อแม่ เรียนอย่างเต็มที่ ทำทุกอย่างที่อยากทำ ปลดปล่อยตัวเอง ไม่มีปิดกั้น กล้าคิด กล้าทำในสิ่งที่ถูก  คิดถึงจังเลย ชีวิตมหาวิยาลัยที่เราคิดถึง  แต่ตอนนี้เราก็ได้เติบโตขึ้นมาอีกก้าวแล้ว  เริ่มต้นชีวิตการทำงาน  เริ่มต้นความเป็นผู้ใหญ่ แต่ทำไมการเป็นผู้ใหญ่ถึงมีเรื่องให้คิดวุ่นวายนักก็ไม่รู้ คิดถึงเวลาอันเงียบสงบ คิดถึงวัดที่ไปเสมอๆทุกสัปดาห์ แต่เมื่อเริ่มทำงาน แม้แต่การไปตักบาตรตอนเช้าก็ทำให้เรารู้สึกว่าเสียเวลามาก  ทำไมช่วงนี้จิตใจไม่สะอาดไม่รู้  ถึงเวลาชำระล้างจิตใจอีกครั้ง  แต่ที่เราเริ่มมีความสุขเพราะเราจะได้เจอน้องสาวที่เรารักมากมาย อยู่พร้อมหน้ากันพ่อ แม่ ลูก ไม่ได้เจอน้องมา 5 เดือนแล้ว คิดถึงน้องจัง สงสารน้องจังต้องอยู่ กทม. คนเดียว  เวลามีปัญหาน้องก็ได้แต่คุยโทรศัพท์ไม่ได้กอดพ่อกอดแม่อย่างเรา  เราสงสารน้องจัง แต่อีกไม่นานก็จะได้เจอน้องแล้ว  จะไปรับปริญญาน้องสาวที่แสนรักของเราแล้ว