อนุทิน 47121

๑47119ผมอ่าน อนุทิน ของ พี่sasinand

เห็นรอยยิ้ม...อิ่มละไม ของใครคนหนึ่ง เข้าอย่างจัง

รอยยิ้ม...ที่ไม่เคยเห็นมานานมากทีเดียว

และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แล้ว ....ถ้าเป็นการอำลา ครั้งสุดท้าย ในจอเงินและจอแก้ว ของคุณเพชรา  แล้ว......เป็นความรู้สึก...ที่น่าชื่นชม เป็นอย่างยิ่ง นะครับ

รอยยิ้มที่ทำให้ความทุกข์หายไปได้....ประทับใจ........ครับ

ป.ล. พี่ sasinand ครับ ผมมองคุณเพชรา แล้ว...รู้สึกคล้ายพี่ sasinand มากนะครับ

ยังคงความสวยงาม...ที่เป็นไปตามวัย ได้อย่างน่าประทับใจ