อนุทิน 47104
วราภรณ์
เขียนเมื่อเรากลับบ้านด้วยเหตุใดใคร่อยากตอบ
เพราะบ้านมอบไออุ่นที่คุ้นฝัน
มีร่มเงาห่มรักพักผูกพัน
มีคืนวันปลอบขวัญมิหวั่นภัย
มีคุณค่าแห่งรักประจักษ์จิต
มีมิ่งมิตรเริงรื่นชื่นสดใส
มีคำพูดดีดีที่ปลอบใจ
เหนือสิ่งใดบ้านกูลเกื้อเอื้ออาทร....
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น