บันทึกที่โลดแล่นเหล่านี้…กลับมีชีวิตอย่างน่าอัศจรรย์ใจนัก เป็นเสมือนดั่งเพื่อน…ที่ไม่เคยซ้ำเติม แต่กลับช่วยค้นหาหนทางให้เดิน….ยามมืดบอด คอยฉุดรั้ง…ยามพลาดท่าเสียที และที่สำคัญ ก่อให้เกิดความมุ่งมั่น และกำลังใจ อยากทำสิ่งต่างๆ ได้อย่างมากมาย ผิดกับมิตรภาพที่ได้จากเพื่อนบางคน ที่คอยแต่จะจ้องแสวงหาผลประโยชน์หรือชักชวนไปทำสิ่งไร้ค่าจนลืมหูลืมตาไม่ขึ้น.. ที่คงเป็นได้เพียงมิตรภาพจอมปลอมที่เจือปนด้วยทุกข์
ไม่มีความเห็น