ในขณะที่เฝ้ามองเพื่อนพ้องน้องพี่ในสังคมไทยกำลังเผชิญกับสถานการณ์ของความขัดแย้ง ถามว่าพระพุทธศาสนามองสถานการณ์นี้อย่างไร พระพุทธศาสนายอมรับว่า “ความขัดแย้ง” จัดได้ว่าเป็น “ทุกข์ของบุคคลและสังคม” ถึงกระนั้น ก็ยอมรับว่าความขัดแย้งเป็น “ธรรมชาติ” หรือ “สิ่งจำเป็น”ของมนุษย์และสังคม เพราะ "ความขัดแย้ง" จะเกิดขึ้นทันทีที่คนสองคนต้องการสิ่งเดียวกัน และในเวลาเดียวกันคน ภายหลังที่สองคนหรือสองกลุ่มไม่สามารถเจรจา หรือแสวงหาทางออกที่ดีที่สุดได้ให้แก่กันและกันได้ โดยยึดจุดยืน และผลประโยชน์ของตนเองเป็นที่ตั้ง คำถามที่เราต้องถามไม่ใช่คำว่า "ทำไมเราจึงขัดแย้งกัน" แต่เราควรถามกันและกันว่า "วันนี้ พรุ่งนี้เราอยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุขได้อย่างไร" หรือ "ลูกหลายเราจะอยู่อย่างไรเพื่ออนาคตที่ดีกว่า"
ท่านใดสนใจเรื่องพุทธสันติวิธีในการจัดการความขัดแย้ง กรุณาดูเพิ่มเติมโดยละเอียดในวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของผู้เขียนได้ที่ http://www.mcu.ac.th/thesis_file/254818.pdf
ไม่มีความเห็น