อนุทิน 44917

เมื่อวานนี้ท่านรองฯ อารีย์และคณะศน.มาเยี่ยมที่โรงเรียน เราอยู่โรงเรียนในสภาพหัวฟู แต่ก็ดีใจที่มีผู้หลักผู้ใหญ่ให้ความเมตตาและห่วงใย วันนี้ ท่านผอ.เขต มาเอง แต่เราไม่อยู่ ไปประชุมที่อำเภอ แม้ไม่ได้พบท่าน แต่ก็อดดีใจไม่ได้ที่ท่านให้ความเมตตา คอยห่วงใยอยู่เสมอ คงเห็นว่าพวกเรามีกันแค่ ๔ ชีวิต(ผอ.๑ ครู๒ ภารโรง๑...เพิ่งได้ครูมาเพิ่มอีก ๑ คนเมื่อ ๖ วันก่อน...) จะพาโรงเรียนไปรอดหรือเปล่า เรารู้แต่ว่า เรามีใจ ครูมีใจ ภารโรงมีใจ นักเรียนมีใจ ใจที่มุ่งมั่น แม้ความก้าวหน้าของเราจะไปได้เช่นหอยทาก เพราะเรามีกำลังน้อย ปัจจัยก็น้อย แต่สิ่งที่ต้องทำมันมีมาก มีเพื่อนโทรศัพท์มาถามข่าวว่าเป็นอย่างไรบ้าง เราก็ตอบได้ง่ายๆ ว่า ดีขึ้นทุกวัน ในใจก็นึกไปว่า ต้องดีขึ้นให้ได้ทุกวัน สะสมไปเรื่อยๆ พรุ่งนี้ต้องดีกว่าวันนี้ (นิดหนึ่งก็ยังดี)....)(+_+)(....  "[@_@]"  good night