อนุทิน 44390

ไม่ว่าจะมองไปในทิศทางใด  ท้องฟ้าดูมืดมิดไปหมด  

ฝนเม็ดเล็กๆเริ่มปรอย  ปลอบใจตนเองว่าดีัเหมือนกันอากาศคงได้

เย็นตลอดวัน   นั่นเป็นเรื่องของตาที่ตื่นมาเห็น  

ขณะที่จิตใจมัวซัวอยู่กับสภาวะอากาศที่ไม่แจ่มใส  

เสียงมโหฬีจากวัดข้างบ้านก็เจื้อยแจ้วเข้ามากระทบประสาทหู  

อารมณ์สุุนทรีเข้ามาแทนที่ สะกิดให้รู้ทันทีว่าวันนี้

เป็นวันพระ

 

โลกที่เราอยู่  มีัสุข มีทุกข์ มีชอบ มีไม่ชอบ คลุกคล้ำกันไป

มันเป็นเช่นนี้เองหนอ