อนุทิน 41050

วรรคหนึ่งทางความคิด l ปลอบประโลม

การปลอบประโลมไม่ใช่หนทางการเยียวยาที่แท้...การเยียวยาที่แท้ คือ การน้อมชี้ให้เห็นถึงความจริง และการเดินเข้าไปสู่สภาวะแห่งภายในที่ยอมรับในความจริงนั้นได้

การยอมรับความจริง นั้นนำไปสู่การแก้ไข และยกระดับสภาวะจิต "ให้เจริญขึ้น" การปลอบประโลมเป็นเพียงการปกปิดเพื่อให้ลืมการบาดเจ็บทางจิตใจเท่านั้นเอง หากเราปรารถดีต่อบุคคลด้วยใจแห่งความการุณ์ พึงยื่นมืออันเปี่ยมด้วยพลังแห่งใจเยียวยาบุคคลอย่างแท้จริง แม้บางครั้งเขาต้องเจ็บปวด แต่เราพร้อมที่ยืนอยู่เคียงข้างเผชิญปัญหาหรือความเจ็บปวดพร้อมกับเขา เพียงแค่การยืนอยู่เคียงข้างนั่นน่ะคือ "กำลังใจ" ที่ยิ่งใหญ่แล้ว...