อนุทิน 40825

เหนื่อยแต่ก็ภูมิใจ

       ช่วงนี้เราไปเรียนคอมพิวเตอร์
ตอนเย็น    มีบรรดา ส.ว มาเรียนหลายคน   บางคนไม่มีพื้นความรู้มาก่อน   เห็นแล้วก็เหนื่อยแทนครูหนุ่มวัยลูก...

       เราเองก็คอยชำเลืองมองเพื่อน ๆ
ใครทำไม่ได้ติดขัดตรงไหน   เราก็รีบวิ่งไปช่วยไปดูแล   ทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้เชิญ
นึกขำตัวเองเหมือนกันช่วยเขาทำไมทำไมชอบช่วยคนอื่น...? นั่นซีนะ
เพราะเราถือคติที่ว่า "ความสุขที่สุดในชีวิตคือการช่วยเหลือผู้อื่น" หรือเปล่านะ ?