คุณค่าภาษาไทย
ในอดีตกาลนับแต่สมัยพ่อขุนรามคำแหงมหาราช ผู้ทรงประดิษฐ์อักษรไทย ภาษาไทยจึงถือกำเนิดขึ้นมา ชาติไทยได้มีภาษาเป็นของตนเอง ไม่ต้องเป็นทาสใช้ภาษาของชนชาติอื่น ภาษาไทยภาษาซึ่งมีเอกลักษณ์โดดเด่นและมีคุณค่า แสดงถึงเอกราชของชาติได้ถูกสืบสานต่อกันมาจากอดีตถึงปัจจุบัน เมื่อวันเวลาผ่านไปภาษาไทยที่ใช้สืบต่อกันมาก็เริ่มเปลี่ยนแปลง เนื่องมาจากการใช้ภาษาแบบผิดรูปแบบ ทำให้เกิดภาษาวิบัติ เพราะคุณค่าของภาษาไทยถูกมองข้ามไป
ปัจจุบันจะสังเกตได้ว่าการใช้ภาษาไทยในยุคนี้เปลี่ยนแปลงไปมาก เกิดจากการสั่งสมและเริ่มชินชาต่อการใช้ภาษาแบบผิดรูปแบบ เมื่อเทคโนโลยีมีการพัฒนา มีการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกับชาวต่างชาติ คนไทยเราก็รับวัฒนธรรมอื่นมาใช้ รวมถึงภาษาของประเทศต่าง ๆ เช่น การใช้คำทับศัพท์ ใช้ศัพท์แสลง ใช้ศัพท์วัยรุ่น โดยเฉพาะปัญหาหลังนี้จะพบเป็นอย่างมาก วัยรุ่นบางคนใช้ภาษาไทยโดยไม่ระมัดระวังไม่เห็นคุณค่าของภาษาไทย ทั้ง ๆ ที่ภาษาไทยเป็นความภาคภูมิใจของคนในชาติ มีเสน่ห์และเอกลักษณ์ ในตัวเองที่ไม่เหมือนชาติใดในโลก ภาษาไทยเป็นสิ่งน่ามหัศจรรย์ทั้งสระวรรณยุกต์มาตราตัวสะกดต่าง ๆ สามารถรวมกับพยัญชนะเกิดเป็นคำใหม่และความหมายใหม่ได้อย่างหลากหลายและไม่มีที่สิ้นสุด มีอีกทั้งคำร้อยแก้ว ร้อยกรอง รวมทั้งคำ
คล้องจองซึ่งแสดงถึงความไพเราะสละสลวยของภาษาไทย ดังตัวอย่างต่อไปนี้เช่นชื่อของประตูพระราชวังของไทยทั้ง ๑๓ ประตู ที่มีความคล้องจองกันอย่างสละสลวย ดังนี้ รัตนพิศาล วิมาน-เทเวศ วิเศษไชยศรี มณีรัตนพรัตน์ สวัสดิโสภา เทวาพิทักษ์ ศักดิ์ไชยสิทธิ์ วิจิตรบรรจง อนงคารักษ์ พิทักษ์บวร สุทรทิศา เทวาภิรมย์ อุดมสุดารักษ์ จะเห็นว่าชื่อของประตูจะคล้องจองกันตั้งแต่ประตูแรกไปจนถึงประตูสุดท้าย แต่น่ามหัศจรรย์ยิ่งกว่านั้นคือเมื่ออ่านชื่อประตูโดยอ่านคำหลังก่อนคำหน้าของประตู ชื่อของทุกประตูจะคล้องจองกันตั้งแต่ประตูสุดท้ายไปถึงประตูแรกดังนี้
สุดารักษ์อุดม ภิรมย์เทวา ทิศาสุนทร บวรพิทักษ์ คารักษ์อนงค์ บรรจงวิจิตร ไชยสิทธิ์ศักดิ์ พิทักษ์-เทวา โสภาสวัสดิ์ นพรัตน์มณี ไชยศรีวิเศษ เทเวศวิมาน พิศาลรัตน จากตัวอย่างข้างต้นนี้แสดงให้เห็นว่าภาษาไทยมีความสนใจ มีคุณค่า แต่บางครั้งคุณค่านี้กลับถูกมองข้ามไป ดังนั้นเราจึงควรตระหนักถึงคุณค่าของภาษาไทย ควรภาคภูมิใจและร่วมอนุรักษ์สืบสานภาษาไทยที่ถูกต้องให้แก่อนุชนรุ่นหลังเพื่อให้ภาษาไทยดำรงอยู่เคียงคู่แผ่นดินไทยตราบนานเท่านาน
ภาษาไทยพ่อขุนไทยได้สรรค์สร้าง มิได้สร่างสูญสิ้นเสื่อมสลาย
ภาษาไทยค่าอนันต์อันมากมาย มิได้วายกลายเป็นทาสชนชาติใด
ภาษาไทยโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ แจ้งประจักษ์มาทุกยุคทุกสมัย
ปากต่อปากรุ่นสู่รุ่นสืบสานไป ดำรงไว้ในคุณค่าตลอดกาล
อินทรวิเชียรฉันท์
ค่ายสร้างเพราะส่งเสริม ปิติเติมเพราะใหลหลง
ภาษาจะดำรง ครุจงแนะแนวดี
แคทรายพหูศาสตร์ ครุราษฎร์ฉลาดศรี
ด่านทับตะโกมี สรดีสกุลณา
นารีและโสภณ ยุวชนบรมกล้า
ปากท่อพิทยา ดรุณาประเสริฐพล
สวนผึ้งและบ้านคา วจภา ฤ น่าสน
รัฐราษฎร์รจิตรจล ดนุดลรตีชัย
ราชเด่นรุจเบญ- จมเจนแถลงไข
อีกสันติเกรียงไกร สรชัยสราราญ
ผองเราประชุมนัด ปฏิพัทธ์จะสืบสาน
รักษาอุดมการณ์ ปณิธานจะดำรง
ผู้ประพันธ์
๑. นางสาวปัญชณิต ทองอำไพ
๒. นางสาวสรวงสุดา มาเวหา
๓. นางสาวกนกพร สบายจิตร
๔. นางสาวกันยาณี รุ่มรวย
โรงเรียนนารีวิทยา จังหวัดราชบุรี
ณ ค่ายพัฒนาศักยภาพและส่งเสริมภาษาไทย
สวนส้มทิพย์รีสอร์ทแอนด์สปา วัดเพลง
๒๔ มิถุนายน ๒๕๕๒
ไม่มีความเห็น