อนุทิน 403

ในโต๊ะอาหารเมื่อเย็น ผมถามหลานว่าอ่านเพชรพระอุมาไปถึงไหนแล้ว ปรากฏว่ายังไม่จบเล่มแรกเลย นี่เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของความตั้งใจที่ไม่สามารถเปลี่ยนเป็นการกระทำได้ แรงเบ่งไม่พอ เหตุผลเยอะเกินไป สิ่งที่คิดว่าจะได้ก็ไม่ได้ ยังคิดอยู่อย่างนั้น

มีเกร็ดเกี่ยวกับเพชรพระอุมาในครอบครัวอยู่อย่างหนึ่ง คือคุณพ่อเป็นแฟนหนังสือขนาดที่ไปจอดรอหน้าโรงพิมพ์ ทั้งครอบครัวอ่านกันมาคนละรอบสองรอบ

มีอยู่ประโยคหนึ่ง คลาสสิคมาก จำมานานเลย คือ ดารินเดินตดตามรพินทร์อย่างไม่ลดละ เป็นอาการพิเรนทร์ที่เกิดจากการเรียงพิมพ์ที่สระอิหายไป ดารินคงไม่ได้ตั้งใจทำอย่างนั้น