อนุทิน 39670

วันนี้..ดูเรื่อง"สบายดีหลวงพระบาง"..ได้เห็นวิถีพอเพียง ..และสะดุดใจกับประโยคนึงของพระเอกและนางเอก..

พระเอกต่อว่านางเอกที่เป็นไกด์สาวลาวที่ไปจ่ายเงินค่าเรือล่วงหน้า...ทำให้เรือก็เลยไม่มารับ..(เชิดเงินฟรีในความหมายของพระเอกคนเมือง)

แต่นางเอกค้านว่า..ถ้าไม่ให้เงินก่อนก็ไม่เป็นการแสดงเจตจำนงการว่าจ้าง..(ประเพณีที่นี่) และนางเอกมั่นใจว่า..ยังไงต้องมารับ..

...เราก็ลุ้นเหมือนนางเอก..ว่ายังไงก็มารับ..

และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ..

บทนี้..กระตุกความคิดของคนเมือง)ที่อยู่ในสังคมมีแต่การเอาเปรียบ จึงมองข้ามหรือทำให้คิดเป็นลบ..มากกว่าจะให้โอกาสต่อสถานการณ์เป็นบวก..

แต่นางเอกซึ่งเป็นคนในพื้นเพของการพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน..เชื่อมั่นในความจริงใจซึ่งกันและกันและมองโลกในแง่ดี..(หรืออาจเป็นเพราะ..คนลาวยังใสอยู่ก็เป็นได้)..

เรื่องนี้..ให้ข้อคิดสะกิดใจหลายตอน..ชอบมากอีกตอน..คือตอนที่นางเอกล้างจานทดแทนเจ้าของบ้านที่เอื้อเฟื้ออาหารและที่พักฉุกเฉินให้..แทนที่จะเป็นการให้เงินเป็นการตอบแทนด้วยความไม่รู้วัฒนธรรมของชาวลาวของพระเอก..

ขอชื่นชมผู้สร้างที่ไม่ทิ้งรายละเอียดปลีกย่อยของความงามด้านจิตใจเหล่านี้ไป..

เรื่องนี้..ดูแล้วอิ่มใจ..และสบายตาจริงๆ..^^