อนุทิน 38715

      เย็นนี้ขับรถไปงานสวดพระอภิธรรมคุณพ่อของญาติธรรมซึ่งอยู่ที่ อ.อู่ทอง  จ.สุพรรณบุรี    ถ้าไม่รักกันจริงก็คงไม่ไป  ปกติเราเองไม่ค่อยชอบออกงานสังคมสักเท่าไรนัก งานที่ให้ความสำคัญมากที่สุดก็คืองานศพ

       ทันทีที่พบกับเจ้าภาพ  ทั้งพี่ปัญญาและพี่นิตยาออกมาต้อนรับ  กล่าวว่า

      "ดีใจจังเลยที่อาจารย์มา"  ฟังแล้วก็ชื่นใจ  ดูเหมือนสีหน้าและแววตาเขาดีใจจริง ๆ

        เพียงแค่รู้จักพูดก็ทำให้คนฟัง  รู้สึกว่าตนเองมีคุณค่า  บ่อยครั้งนะที่คนเรามักเก็บความรู้สึกไม่กล้าพูดสิ่งดี ๆ เพราะความอาย  ซึ่งไม่ใช่สิ่งน่าอาย

        งานนี้ได้พบกับญาติมิตรที่คุ้นเคย รู้สึกอบอุ่นและมีความสุข  แม้ต้องขับรถไปกลับสองชั่วโมงก็ถือว่าคุ้มค่า  "ความคุ้นเคยเป็นญาติ" จริง ๆ ได้เห็นรอยยิ้ม  คำพูดของญาติธรรม  ดูแล้วใสซื่อบริสุทธิ์เพราะเรามีแนวคิดและอุดมการณ์ในชีวิตที่เหมือนกันนี่เอง พวกเราจึงมี "ใจถึงใจ"และสามารถคุยกันได้รู้เรื่อง