หลายวันก่อนนั้น ฟ้ามันเป๋นฝน มืดหล้าฟ้าบน ฝนตกสู่หล้าน้ำฝนล้นไหล ต้นไม้ใบหญ้า งอกยอดขึ้นมา งามล้ำแต่วันนี้หนา ตะวันส่องซ้ำ แดดฮ้อนสุดด้ำ ฮอดแลงวิกฤตแล้วล้า ดินฟ้าก๋ำแหง โลก๊ะฮ้อนแฮง เหมือนแล่งตับข้า.
ไม่มีความเห็น