อนุทิน 37153

@37148 อืม... นั่นน่ะ เราก็ต้องดูเขาด้วยใจที่ห่วงใยของเรา (กรุณา) และสิ่งใดที่เราพึงช่วยเขาได้เราก็ช่วยและช่วยอย่างเต็มที่ แต่เมื่อได้ลงมือดูและช่วยแล้ว ผลที่เคลื่อนไปหาได้เป็นไปตามใจเราปรารถนาไม่ เราก็ต้องพึงวางลงด้วยใจเบาเบา...หันกลับมามองตัวเอง เรามีกำลังพอหรือยัง ... กำลังในที่นี้น่ะหมายถึง "บารมี"... หากบารมีเรามีมากพอ เราจะช่วยเขาได้ หากยังมีน้อยเราก็พึงเพียรสั่งสมบารมีด้วยตัวเราเอง...

และเราต้องไม่ไปฟาดฟันใคร เพื่อเพียงแค่อยากจะช่วยใครคนใดคนหนึ่งเท่านั้น ... พึงกรุณาต่อทุกสรรพสิ่งด้วยความอ่อนโยนที่มีอยู่ในใจเรา...

ส่วนความรักที่แท้...ตามทัศนะของกวินพี่เห็นพ้องน่ะ...ต้องมองเห็นก่อน...และการมองเห็นที่ว่านี้ในทัศนะของพี่ คือ การมองเห็นเข้าไป"ภายใน"เรา ...