@37018 อาจารย์วศินคะ กะปุ๋มขออนุญาตมองเพิ่มเติมว่า "ใจ"ที่ปรารถนาอยากให้เขา(ผู้ฟัง)ได้เรียนรู้และเข้าใจในสิ่งหรือเรื่องราวที่เราพูดออกมานี้เป็นสิ่งสำคัญมากเลยนะคะ ... เมื่อไรก็ตามที่ใจเราปรารถนาเช่นนั้น เราผู้เป็นผู้พูดจะมีความตั้งใจในการพูดมาก ไม่พูดเรื่อยเปื่อย หรือพูดตามใจตนเอง แต่จะพูดในสิ่งที่ก่อเกิดประโยชน์มากขึ้น
เวลาที่เราสอนนักศึกษาหรือปรารถนาอยากจะแบ่งปันเรื่องที่เรารู้ เราจะมีความตั้งใจและพยายามอย่างยิ่งที่จะสื่อเรื่องนั้นออกมา พอสื่อออกมาแล้วดูท่าเขาไม่เข้าใจ เราก็ไม่ไปตัดสินเขาว่าเขาฟังไม่รู้เรื่อง แต่เราจะหันมาพัฒนา ปรับปรุงและพยายามสื่อสารออกมาใหม่ เพราะใจเรานั้นปรารถนาอยากจะให้เขาได้ซึมซับในเรื่องที่เราพูดมากขึ้นค่ะ :)
ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก