อนุทิน 36831

รุ่งเช้าแห่งการเรียนรู้

ทวบทวนเรื่อง ภาระ และหน้าที่

ทดลองโดยการนำขวดน้ำเปล่าหนึ่งขวดติดตัวไป

ขณะวิ่งออกกำลังกาย แรก ๆ ก็สบาย ๆ แต่พอนาน ๆ ไปเวทนาทางกายเริ่มเกิดรุ่นแรง

กล้ามเนื้อขาตึงเป็นจุด ๆ มือที่จับขวด เกร็งเป็นระยะ ๆ

เวทนาทางใจ อยากจะหยุดวิ่งแล้ววางขวดน้ำเปล่านั้นทิ้งเสียง

น้อมฟังเสียงภายใน การตามรู้ ฟังเสียงเหล่านี้ชัดเจนนัก ขณะกายเหนื่อยล้า

 

หากใจรู้สึกว่าขวดน้ำเป็นภาระ มันก็อยากให้โยนทิ้ง

แต่หากสำนึกว่า เป็นหน้าที่ ที่พึ่งกระทำ ก็น้อมใจทำต่อไป

 

มองอีกมุม

  หากเปรียบขวดน้ำเป็นการยึดมั่นถือมั่น

ก็จะเป็นภาระอันหนักหน่วง การมีของ ๆ เราขึ้นมาหนึ่งอย่างเกิดภาระที่เป็นความหนักขึ้นมาในใจ

แต่เมื่อใดที่เห็นว่า สิ่ง ๆ นั้นเป็นหน้าที่ รู้ทันความยึดมั่น

ขวดน้ำมันก็เป็นขวดน้ำนั่นเอง

สมควรแก่การทำสิ่งใดก็ทำตามนั้น

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ทบทวนในตน กับรุ่งอรุณแห่งการเรียนรู้