มีผู้รู้ สันนิษฐานว่า มะม่วง ซึ่งสมัยสุโขทัยเรียก หมากม่วง มาจากภาษาทมิฬว่า mangaai คำว่า gaai แปลว่า ผลไม้ mangaai แปลได้ว่า ผลมาง หรือ ลูกมาง
ข้อสันนิษฐานของกวิน
ภาษาบาลีเรียกมะม่วงว่า อมฺพ ส่วนภาษาสันสกฤตเรียก มะม่วง ว่า อามรฺ ซึ่งใกล้เคียงกับ (a) mang ในภาษาทมิฬ mang ในภาษาทมิฬแปลว่าอะไร ?
ในภาษาสันสกฤต มรกฏ(ะ) (สำเนียงไทย) แปลว่า ลิง ไทยใช้ มรรกฎ(ะ) ก็มี (มานิต มานิตย์เจริญ-พจนานุกรมไทย ในภาษาบาลีออกเสียงว่า มกฺกฏ(ะ) (หน้า 707) ไทยเขียนว่า มักฏะ (หน้า 722)
พอเขียนมาถึงตรงนี้ นึกถึงคำว่า monkey ในภาษาอังกฤษที่แปลว่าลิง
คำว่า มกฺกฏ ในภาษา บาลี(ชนเผ่าอารยันผิวสีขาว) อาจมีรากศัพท์มาจาก คำว่า mang ในภาษาทมิฬ (ชนเผ่าพื้นเมืองผิวสีดำ) (ภาษาอังกฤษว่า monkey ซึ่ง บาลี/สันสกฤต-(ละติน)-อังกฤษ เป็นภาษาในตระกูลเดียวกัน)
ชนเผ่าทมิฬ เรียกผลไม้ชนิดนี้ (มะม่วง) ว่า mang (mang น่าจะมีรากศัพท์ที่ใกล้กับศัพท์ มกฺกฏ ซึ่งแปลว่า ลิง?) เพราะมีลิงอาศัยเก็บกินผลไม้ชนิดนี้ก็เป็นได้
ไม่มีความเห็น