อนุทิน 36381

เพียงแต่เราเข้าใจเรา เพียงแต่ตนเข้าใจตน ไม่พยายามให้เรา และไม่ขวนขวายให้เขาเท่ากัน ชีวิตนี้จะมีความสุขขึ้นอีกมาก
ตราบใดที่นิ้วทั้งห้านี้ยังเหลื่อมล้ำ สั้นบ้าง ยาวบ้าง แต่การทั้งนิ้วที่สั้นและยาวนั้นเป็นการเหลื่อมล้ำที่สอด ที่ประสานกัน ทำหน้าที่ของแต่ละนิ้วได้อย่างมีประสิทธิภาพตาม “สภาพความเหลื่อมล้ำ...” นิ้วทั้งห้านี้ย่อมอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุข...