ช่วงสงกรานต์ญาติมิตรที่ไปทำมาหากินอยู่ตามที่ต่างๆ
แวะมาพบปะเยี่ยมเยือนหลายคนหลายครอบครัว
ส่วนใหญ่็ญาติโยมก็จะบอกให้ฟังถึงเรื่องการทำมาหากิน
ซึ่งนับวันจะฝืดเคือง..ก็จริงอย่างโยมว่านั่นแหละ..หากเราตั้งข้อสังเกตุว่า ปัญหาวิกฤติเศรษฐกิจในครั้งนี้ ทำไมจึงไปเกิดที่ศูนย์กลาง
มหาอำนาจของทุนนิยมซึ่งมีความร่ำรวยกว่าใครๆ ทำไมจึงไม่ไปเกิด
ที่ประเทศยากจนในทวีปอัฟริกา หรือเอชียเป็นต้น..สาเหตุเกิดมาจาก
ความละโมบโลภมากหรือความไม่พอเพียงของชาวทุนสามานย์ใช่หรือไม่
เรามาดูประเทศไทยของเราแคุ่ผู้มีอำนาจละโมบโลภจัดอยู่คนเดียว ก็มีอันต้องเดือดร้อน ระส่ำ่ระสายทั่วไปหมด ..ดังนัี้น การหาวัตถุเงินทองมาป้อนสนองใจทีโลภ โกรธ หลง เท่าไหร่ๆย่อมไม่มีวันพอ ถ้าไม่หันเข้ามาหา"เศรษฐกิจพอเพียง"ซึ่งไม่ได้ขึ้นอยู่กับความรวยหรือความจน แต่ขึ้นอยู่กับใจที่พอเพียง พึ่งตนได้ ไม่ทุกข์ร้อน ส่วนคนที่ไม่พอเพียงนั้น ทั้งรวยและจนต่างก็ยังทุกข์ร้อน เพราะความโลภ ความอยากได้ไม่ต่างกัน.. ขอให้เราหันหลังให้เศรษฐกิจทุนนิยมมาสู่เศรษฐกิจบุญนิยม(พอเพียง)ซึ่งมีูอยู่่ในพระพุทธศาสนา..ธรรมรักษา
ไม่มีความเห็น