อนุทิน 35283
บุณยกร
เขียนเมื่อ
ก่อนสิ้นแสงตะวัน
มหันตกรรมก่อไว้ ปางบรรพ์
วิบากบาปตามทัน ชาตินี้
ทุรนร่านสารพัน ปลดปล่อย
ชีพดับมิอาจลี้ ล่วงพ้นรอยกรรม
รอยโคนำย่างก้าว ทางใด
เกวียนย่อมหมุนกงไป เช่นนั้น
วัวติดหล่มเกวียนไฉน รอดหล่ม
กรรมชั่วผลเฉกชั้น ชั่วร้ายรุมราน
ผลาญชาติเจียนล่มแล้ว หลบหนี
หยามหมิ่นราชาบดี ล่วงล้ำ
กำแหงปั่นปลุกสี แดง-ลุ่มหลงเฮย
ลวงล่อรอคืนถ้ำ กอบกู้แผ่นดิน
หยุดเถิดยอมหยุดดิ้น ยอม..หยุด
สมชื่อชนชาวพุทธ ตื่น..รู้
ผิด..สำนึกผิดสุด สูงยิ่ง นักแฮ
กรรมเก่ายอมรับสู้ กว่าสิ้นวันวาร
เบิกบานเย็นเยี่ยมแท้ เย็็้นธรรม์
เห็นทุกข์ดับทุกข์..สวรรค์ เที่ยงแท้
หากเห็นเหตุแปรผัน ทุกเมื่อ
ตามมรรคองค์แปดแม้ เนิ่นช้ามิสายเกิน
บทกวีชี้ทางธรรมโดย พ.ต.ท.รุ่งโรจน์ เรืองฤทธิ์)
บรรณาธิการหนังสือพิมพ์เราคิดอะไร
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น