อนุทิน 34943

ไม่อยากคิดจึงต้องบันทึกเก็บ เก็บออกจากสมอง

1 แนต้องไปพบแพทย์ที่รพ.บ้านแพ้ว เรื่องโรคไทรอยด์เป็นพิษ

รู้ทั้งรู ว่าฉันต้องไปหาหมอตามนัด แต่ผอ.ก็ยังสั่งให้ฉันไปอบรม อันที่จริงฉันนี่เป็นนักอบรม นักรับความรูตัวยงค์ แต่งานนี้ ฉันฉุนก฿ก สติแตก เมื่อรองผอ.เอาคำสั่งมาให้เซ็น แต่ฉันเรียนว่าฉันไปไม่ได้ ในชีวิตราชการฉันเป็นคนเดียวในโรงเรียนที่ไม่เคยเบี๊ยวการอบรม และฉันมั่นใจว่าฉันได้นำความรู้ที่ได้รับมาใช้ทุกครั้ง  แต่งานนี้ฉันไม่เซ็น แถมต่อว่าไปด้วยว่าฉันไม่เคยเหลวไหล ชีวิตที่ผ่านมาฉันไม่เคยทำให้โรงเรียนเสียหายมีแต่สร้างชื่อเสียงมาตลอด ทำไมเมื่อฉีนป่วยยังมายัดเยียดให้ฉันไปอบรม ฉันพูดเสียงดังว่าถ้าบังคับให้ฉันเซ็นฉันจะลา ก็ฉันมีใบแพทย์สั่งอยู๋ในมือนี่นา นึกๆอยากจะโทรไปเล่าให้เพื่อนซี้ที่ศาลปกครองฟังเหมือนกัน แต่เพื่อนมันคงจะขำฉันที่ฉันเฮี๊ยวก็ได้ หรือฉันอาจจะเล่าให้ผอ.เขตฟัง อย่าเลย แม้ท่านจะเมตตาฉันในฐานะรุ่นน้อง แต่ฉันก็ไม่อยากเอาเรื่องบ้าๆนี้ไปทำให้ท่านกลุ้มเปล่าๆ ฉันคิดว่า ฉันเขียนบันทึกไว้ดีกว่าแล้ววันหน้ามันอาจเป็นโจ๊กชามใหญ่ให้เพื่อนๆมานั่งซดกัน อิอิ ดีขึ้น...รู้งี้ฉันเขียนระบายตั้งแต่วันที่ 18 มีนาคมแล้ว โธ่เอ๋ย ยัยต้อยตีวิด