อนุทิน 34720

ปลิดปลิว เคว้งคว้าง เมื่อชีวิตต้องยึดติดกับการ "รอคอย"

ความขื่นขม ระตรมเศร้า เมื่อสิ่งที่รอคอยนั้นไม่มาถึง

ทุก ๆ วินาทีช่างเดินไปอย่างเชื่องช้า หากเรากำลังตั้งหน้าและตั้งตารอคอยใครสักคน

ลมหายใจนี้ช่างร้อนรุ่ม กระวนกระวาย ชีวิตนี้แทบจะนอนลงกองดิ้นทุรนทุรายครั้นเมื่อต้อง "รอคอย"

การรอคอยนี้เป็นทุกข์นัก
ทุกข์ด้วยเหตุเพราะนำจิตไปยึด ไปติดกับสิ่งที่ไม่แน่นอน ไม่เที่ยงแท้ และย่อมแปรผัน

มาก็ดีใจ ไม่มาก็เสียใจ สลับกันมา สลับกันไปอยู่เช่นนี้

เฮ้อ..ชีวิตล้วนแล้วแต่ต้องอนิจจัง
มีความทุกข์เกิดขึ้นเพราะการรอคอยอันเป็นความหวังโดยแท้

เวลา ณ ปัจจุบันที่สามารถเลอสรรค์ได้กลับเดินข้าม
นำชีวิตไปหลงไหล ใฝ่ฝันกับคุณค่าอะไร อะไรกันในอนาคต

เรามีเวลา เรามีชีวิตในอนาคตหรือ...?
เวลาที่เรามีคือปัจจุบันนะ

ปัจจุบันนี้คือเวลาที่มีค่า ขอได้จงปลดปล่อยการตั้งตาและรอคอย

ยิ้มให้ชีวิตนี้กับการที่ไม่ต้องรอคอย

ชีวิตนี้จะยิ้มอย่างชื่นบานได้อีกมากหากมิต้อง "รอคอย..."